pakelam ko kung ayaw mo sa akin!

himala! maaga ata ang naging pagdalaw ko sa blog ko! may tanong lang kasi ako. sa katunayan gustung-gusto ko umuwe ng maaga para lang mag-blog. gusto ko lang itanong ang kawalan ba ng usb ay nakakababa ng pagkatao? syempre alam ko sagot jan dba!

wula pa akong isang buwan sa trabaho ko pero puro reklamo na ako agad! ewan ko ba! if you were in my shoes mag rereklamo ka rin kaya? Hindi ko maiintindihan kung talagang part lang yun ng pag-aadjust sa trabaho!

napipikon na ako sa mga ka-dept. ko! unang reaksyon lang siguro talaga yun! pakiramdam ko ako ang pinakamahirap at wulang kwentang nilalang na nabuhay sa opisinang yun! natural bagong empleyado lang ako, napakabagal ng Pc dun, wula pang sariling printer. eto ngayon ang kinaiinisan ko! dahil nga wulang sariling printer yun, nanghihiram lang ako ng usb para lang magpaprint! ukies na sana eh, kaso nakulitan na ata sa kakahirap ko ng usb sila sir! nakakatawa kung iisipin natin! pero hindi ko hiniram usb nila para sa akin! i mean, for company’s sake! ang lumalabas utang na loob ko pa un! na-offend lang ako ng konti kasi the way they asked me, as if supperr poor ko dahil lang wula akong usb! ganito pa ang hirit “wula ka pa ring usb? sumahod ka na dba? bumili ka! san kaba nag-aaral? wow naman sa tanong! bilang mabait na bata, meron akong usb sir, kaso personal yun eh! sa tooOt ako nag-aral! naging proud ako bigla sa skul ko! pati ba sa school ko sir! taeeee! kadamutan sa usb! saksak nila sa baga nila! harhar!

ang pinakamasakit na parte pa dun eh, ung ikompara ka sa dating empleyado sa posisyon ko. itago natin siya sa pangalan na “m-r”. sabi ni sir kalbo sana daw kasing-vocal ko si “m-r”! lintian!!!! kelangan ko bang maging vocal? nagtatanong ako regarding sa duties and responsibilities ko sa trabaho, kapag hindi ko alam wulang pag-aalinlangan kong sinasabi! hindi pa ba vocal yun? naniniwala ako na may unique personality ako at hindi ako kelangan ikumpara dun nuh! kung mas magaling man siya, eh di ok lang! im still enhancing my skills! this is me! this is me! hindi ko utang na loob sa kanila kung bakit nandun ako sa kumpanyang un! anong magagawa ko kung ayoko sa kanila! pakelam ko naman kung ayaw nila sa akin! as long na nagagawa ko dapat kong gawin, sobrang uki na yun! dapat ba ikwento ko sarili kong buhay para lang maging vocal?! shhhhhh!

define patience! yun ang kailangan ko! grrrh! im so fed up! bawal mag-quit! not now.. not tomorrow! but in due time!

malabong pag-iisip! tzkk!

nabuhay naman ako bigla sa blog ko di ba! since blog ko to.. buhay ko lang naman madalas ang ikwento ko eh! hahah!

may naalala lang ako bigla.. hahha..

kahapon, friday.. 5:30  ng hapon siguro nun.. habang busy-busy-han ako, bigla na lang nagpaalam saken boss ko..

sabi niya “jen, una na ako huh!.. nagulat ako, hindi ko alam bigla na lang lumabas sa bibig ko at ang sabi ko,

huh? sir, baket po? anong oras pa lang ba?.. hahha!

6:30 kasi talaga uwian namen! parang akong gagoe! habang si sir nagtataka! huminto pa sa tapat ko, todo explain siya saken..

sabi niya huh? baket? may lalakarin pa kasi ako. may lakad pa ako.

habang unti-unti kong na-realized na iba ung guzto kong sabihin sa kanya.. in fact! natuwa pa nga ako na aalis siya ng maaga sa opiz! bigla na lang ako natawa, kaya nasambit ko na lang na, ahh genun po ba sir..  sige yngatz po kayo! nykhahha! kapal din talaga ng muka ko nuh! ahhaha

bakit genun? hindi ko maintindihan sarili ko.. hahha! ang totoo niyan, wula pa akong masyadow ginagawa sa opis kaya most of the time, kunyari busy ako! alam mo ung feeling na, guguluhin mo ulet ung files na naayos mo na para lang may magawa ka lang.. napakahirap kitilin ng oras! pakiramdam ko sa isang araw 20 hours ako  nasa opis. pasimple lang akong nagbabasa ng reader’s digest dun na naiwan lang ata ng dating empleyado dun! naboboring ako! dati nung college sobrang saya ko kapag wulang ginagawa kahit nakatunganga pa yan. Sa workplace pala iba! The more na nakatutunganga ka, da more na maiirita ka lang at mas pipiliin mo pang matulog na lang sa bahay ! nykhahha!

anyway anyway!

nararamdaman ko na ang araw ng mga puso! hindi dahil may lablayp ako, wula nga eh! hahha! nakakatawa lang.. parang feeling ko andaming broken-hearted! isa ba ako dun? hahha! Minsan nararamdaman ko rin naman na uhmm… i get so insecure sa mga masaya ang lablayp.. pero not all uhhh! i mean kung magiging sakit lang ng ulo ko ung partner ko, wak na lang! id rather be single for the rest of my life! duh!! naisip ko lang.. 7 mos. na rin akong wulang BOYfrnd! iwww! dati, after 3yrs. bago aq nagkaroon ng bf ulet! ngayon kaya?.. hahha

sige na nga aaminin ko na.. (blog ko naman to eh!) wula ring nanliligaw saken sa ngayon!! waaahhhh! namimiz ko na ung mga moment na genun! nykhahha! leche! nahawa na ako kay neto at kay joycee!.. (emo!) hahha

ahhhhhhh ewan!! bzta masaya pa naman ako being single eh! darating siya in the right time and in the right place!  basta ang alam ko, limot ko na talaga ex ko. pero minsan auko muna talaga  ng commitment eh! magulo noh! hahha! one thing,  i just have to be patient! super do0per patient!

happiiee pusO! smile!^^

pilit kong iniintindi! tzzk!

hayz! tulad ng madalas kong sinasabi, namiz ko na naman ‘tong blog ku!

ukies ukies! sobrang pangit ng pakiramdam  ku kaya ibubuhos ko na lang sa blog ko..! nykhahha!

jan.14

humingi ako ng sign kay gOd kung itutuloy ko ba ung requirements for the said company.  sinagot niya lahat ng signs na un.

jan.16 (friday)

orientation!

since kami ang mga new employees dw, nagkwento sila (training dept.) tungkol sa kumpanya! isiniwalat lang naman kung sino ung nagtaguyod ng kumpanya at kung gaano kalaki eto. As usual, late na naman ako! baket ba! hindi na ako nagtaka pa!

jan.19 (mon.)

pinapasok na kami kung saang dept. kmi na-assign! In fairness, hindi ako late! hahha! excited? nakuw, hindi rin! akala ko kasi maaga ung boss ko.. un pala 2pm na ata pumasok! tzzk! Unang araw pa lang, nararamdaman ko na hindi ako komportable! cympre nga 1st day eh! so sige smile lang ako. Hanggang sa pinatawag ako ng boss ko,  and guess what kung anu sinabi niya sa akin? haiz, omg! pilit niyang pinapaalala sa akin kung bakit niya ako napili sa posisyon na un! at sinabi niya pa, na malaki talaga expectations niya sa akin. Marami daw ang nag-apply pero ako pinili niya! At pinaalala niya sa akin ung naging takbo ng final interview ko!

Hindi ko alam kung anu mararamdaman ko, feeling ko kasi naniniwala siya sa kakayahan ko! naririnig ko pa nga, sbi niya sa ibang empleyado wag daw akong biglain sa trabaho at baka mataranta ako. Very considerate naman ung boss ko sa pagiging fresh grad ko at kawalan ng experience! eh panu naman ung ibang empleyado? hmpff!

jan.20(tues)

sige pasok pa rin sa opiz! kahit napipilitan lang ako! andame kasing bagay na hindi ko naiintindihan! ang dami kong tanung na wula naman gustong sumagot! nakakainiz pala ung genun! ung tipong willing ka naman matuto, kaso wulang gusto magturo sayo! parang feeling ko, super tanga ko kapag nagtatanong ako sa kanila! At isa pa, karamihan ng mga kasama ko dun, mga engineer! puro boys na mayayabang! hmpf! paano naman nila masasagot mga tanong ko! in other words, sariling sikap ako! pupunta pa ako sa ibang dept. para lang magtanong ng kung anu- ano!

pero syempre, may kilig factor din naman ako eh, si sir kalbo.. dinalhan ako ng merienda! naawa ata sa kin dahil loner daw ako at wula akong kausap! hahha! at dahil din payat ako.. haha! binigyan niya ako ng pizza. ung pinakamura! uhmm? pwede na rin! choosy pa ako dba! joke! na-appreciate ko naman!

jan.21(wed.)

alam mo ba na wula akong kasama mag-lunch? hahha! kawawa naman ako dba! naaawa nga ako sa sarili ko eh.. buti na lang mejo naranasan ko ang pag-iisa nung college days! in fairness, enjoy naman ako being alone, kesa naman kasama ko sila. nykhahha!

marami na ring pinagawa sa akin, mejo marunong na ako. ang problema, wula pa akong e-mail pati na rin internet connection! at kelangan ko pa mag-paprint sa ibang PC! parang utang na loob ko pa! nakakazar!

jan.22(thurs.)

etong araw na to ang malupit! wula akong ma-say! akalain mo ba naman mejo naluha talaga ako sa restroom! nykhahah! luha un sa pagkainiz! ung isang mybang na engr. na un! Taena! inutusan ba naman ako magphotocopy ng a4 ata un at 5 copies each! more than 50 pages kaya yun! dapat siya gumawa nun noh! ano ako? xerox gurl? hahha! feeling naman niya ojt ako dun! hahha! grrrhh! azar talaga! after 4hrs. akong natapos! nagreklamo pa si yabang, bat daw antagal! nagdahilan naman ako syempre marami un dba! nykhaha! kapal talaga nun! tzzk!

jan. 23(friday)

wula ung boss ko, kaya wula rin akong magawa! iba pala talaga ang taong wulang magawa sa taong gumagawa ng wula! ang sakit ng ulo ko! ang nangyari, pinagtripan ko si sir kalbo! hahha! pinagawa ko siya ng draw-a-person test! nykhahha! todo drawing naman siya with matching descriptions pa ng drawing niya! nykhaha! mabait siya, todo open pa nga siya ng tungkol sa buhay niya! hahah! bukod sa boss ko, siya lang ata ang nagmamalasakit sa akin. lagi niya akong kinakamuzta! pero my gf na eh! (sayang! joke!) sinabihan niya pa akong mataray! mataray ba ako? haha! minsan kasi snob talaga ako. pero mabait din ako promiz!

at kanina rin, narinig ko may kausap ung isang empleyado dun sa telepono.. mama niya ata! at nag-uusap sila tungkol sa mga natanggal sa trabaho! sinabi rin niya na dapat be grateful, dahil may trabaho daw siya!

napaisip ako dun, siguro nga magtitiis na lang muna ako! hindi na ako pwede mag-quit! baka hindi lang sermon makuha ko sa mga magulang ko! saka may dapat pa akong patunayan sa boss ko. gusto ko ipakita sa kanya na deserving talaga ako sa posisyon na ipinagkatiwala niya! papatunayan kong kaya ko sa mga empleyado na nagsasabing hindi ko kaya. kailangan ko ng experience! tapos magreresign din ako! nykhahha!

pimples nga ba?

heto na naman! wula na naman ako maisip na may sense o magandang post. Ewan ko ba.. Basta gumugulo na naman ang pag-iisip ko. hahha! At ang tanging naiisip ko lang ngayon ay ang mga pimples!… ang pagkakaroon ko ng mga pimples! ayoko na sana maging big deal pa sa mga ganung bagay! eh kaya lang, marami na ang nagtataka at nagugulat kung bakit ako nagkaroon at tinubuan ng sangkaterbang mga pimples! iwwww!

simula elementarya, haiskul pati na nung mga panahon na kolehiyo pa lang ako, masasabi ko na hindi lang talaga ako ung tipo na madaling tubuan ng mga tigyawat! nagkakaroon naman ako ng tigyawat kaya lang paisa-isa lang kung tumubo ung tigyawat sa mukha ko. pwedeng bigla na lang siyang tutubo sa ilong ko, minsan naman sa noo, isama mo pa ang pagkakaroon ng pimple sa baba (chin). Normal lang ang pagkakaroon noon. Pero sa stage ko? nasa stage na ako ng young adults ngayon, pero bakit pa rin ako nagkakaroon ng sangkaterbang mga pimples!? hindi naman ako oily skin eh.

super big deal di ba! hello, hindi kasi ito ung tipong normal na tigyawat lang!  swear! Sabi nga ng mga mapang-azar na mga friendly friends ko, para daw akong tinubuan ng bungang-araw sa mukha! nykhahha! naiisip mo ba kung gaano katindi ung tumubo sa mukha ko? duh! ganon kalala! no joke!

kanina, nagpunta ako sa robinsons galleria. Syempre hindi ako naglakwatsa nuh! ang totoo niyan, nawawala at naliligaw ako! hahahh! kaya naisip ko muna na pumunta sa mall. Habang naglalakad-lakad ako dun, hindi sinasadya nakita ko ang old friend ko nung college sa dati kong school. halos 4 yrs din siguro kaming  hindi nagkita! at ganito ang pag-uusap namen:

ako: wuist.. musta ka?

si friend: hala! ano nangyari sa mukha mo?

ako: huh! ( lam ko na kung ano tinutukoy niya!) bakit ba?  ganyan talaga yan, stressed siguro ako. hindi ko rin talaga alam eh!

si friend: wula ka namang mga pimples dati dba? kanina nakita  na rin kita, akala ko kamukha mo lang.. hahahah!

ako: ganun ang sama mo.. hahha!

Bigla ko nalang naisip, nampotchi! sobrang pangit ko na ba talaga! nykhaa! Sabi pa ng iba kong kakilala baka daw kinulam ako? huh? duh! i don’t want to believe ’em! haist! sa totoo lang, hindi ko rin alam kung bakit ako nagkaroon ng maraming pimples! pakiramdam ko para akong malaking tigyawat na tinubuan ng mukha! nykhaha! last month pa ang mga pimples ko (tagal na!), sana lang tuluyan ng mawala at maglaho  na lang bigla! bakit nga kaya ako nagkakaroon ng mga pimples? *sigh!

kahit anu na lang^^

haizzz.. nakakapagod na araw para saken. bakit kamo? kelangan ko na naman gumising ng maaga para lang alamin ang estado ng aplikasyon ko. napakahirap pala talaga kumita ng pera noh? ok sana kung sigurado na ako na positibo magiging resulta ng lakad ko, kso hindi nga. i have to take the risk ika nga.

ayun na nga, as usual kailangan kong pumunta sa opisina para siguro kulitin ung hr dun.. isang oras din ako nag-antay para lang makausap ung taong kailangan kong kausapin. nagulat naman ako bigla, pag-upo ko pa lang, may pinabasa na agad sa akin. kontrata na pala un! my golay! kaso habang binabasa ko, hindi ako mapakali. Pano naman kasi, mali na naman ung ispeling ng pangalan ko.. its JENIFFER and not JENNIFER. so todo apila naman ako! sabagay, simula ata elementarya ako lagi ko tinatama yang ispeling ng pangalan ko. Nasanay na ako! at dahil sa magulo kong pangalan, naging magulo din buhay ko.. laking pinsala at laking abala ang naidulot nun.. swear! hahha

so ang nangyari nag-print ulet ng panibago si hr.. oh di ba? abala agad! binigay niya sakin lahat ng requirements na dapat daw maipasa o maayos ko within this week! teka, ambilis naman ata! hindi pa ako ready magpa-medical! hahha! na-trauma na ako! sana lang maging ok na result this time! nyakhah!

anywayz, hindi naman ata, lalakas loob ko para kulitin ung hr.. si joycee lang kasi, kinukulit niya rin ako na alamin na kung ano talaga estado ng pag-aaply ko dun. salamat sa kanya, kasi kung hindi niya ako kinulit na tumawag sa opis, malamang nakatengga pa rin ung application ko dun.

to joycee..

tol, adik ka talaga.. hahha! bakit mu pa pinost ung pinaghirapan mong nakawin na pektur ko sa bahay namen? tapoz ang pangit pa ng mga pektur nateng dalawa dun? anu ba un? wak ganun.. hahha! akalain mu ba naman na naglakwatsa lang ata tayo eh, pero naka slacks pa? buti na lang pala, hinde aq nagsuot ng heels.. kaw kasi eh, sabi mo mag-aapply lang tayo, yun pala gusto mu lang pala talaga ako makita.. hahha! nag-enjoy ako super! tol naman, tumaba ba talaga ako? at kailangan pang may caption ung pix ko? bad cheetah ka! hahha! basta thank you din sa lahat huh! salamat sa libre!.. wakhahha… sana nga makita ko rin kayong dalawa ni heleyna.. girl power eto! atleast, kahit single tayo masaya pa rin tayo dba! yun namn ang mahalaga eh.. happy single!^^

ewan na lang!

nahihirapan ako! hindi ko na alam kung ano iisipin ko!

hahah! ang sakit na ng ulo ko.

bakit may nasasaktan?

bakit may umaasa?

bakit may naghihintay?

choice ba talaga lahat ng tao yun?

ibig sabihin ba gusto ko masaktan kaya nasasaktan ako?

gusto ko umasa kaya umaasa ako?

gusto ko maghintay kaya naghihintay ako?

bakit ang gulo ng buhay sa mundo?

sabi nila life is not easy, it is simple.

paano naging simple?

eh kung kahit saan anggulo mo ata tingnan magulo talaga?

unfair noh?

o kapalaran lang talaga ang pagkakaroon ng magulong buhay?

EWAN KO BA!